„Sklepy cynamonowe”
pokaz pracy warsztatowej adeptów Studia Pantomimy
przy Wrocławskim Teatrze Pantomimy im. H. Tomaszewskiego
reż. Jerzy Kozłowski
„Sklepy cynamonowe” w reżyserii Jerzego Kozłowskiego to pokaz wieńczący pracę Studia Pantomimy przy Wrocławskim Teatrze Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego. Pokaz powstał w oparciu o prozę Brunona Schulza, polskiego pisarza żydowskiego pochodzenia. Głównym źródłem inspiracji dla reżysera stał się motyw wspomnienia, które zalewa jednego z bohaterów, Józia, wraz z nieznośnie gorącym sierpniowym słońcem. Jerzy Kozłowski przy pomocy pantomimicznych środków wyrazu podejmuje „próbę wydobycia dziejów pewnej rodziny, pewnego domu na prowincji nie z ich realnych elementów, zdarzeń, charakterów czy prawdziwych losów, lecz poszukując ponad nimi mitycznej treści, sensu ostatecznego owej historii”[1]. Przez kolejne sceny widza prowadzi Józio, który wracając pamięcią do „owej mrocznej krainy wczesnych fantazji dziecięcych, przeczuć, lęków, antycypacji owego zarania życia, które stanowi właściwą kolebkę mitycznego myślenia”[2], przypomina sobie ważne dla niego osoby, z ojcem-Demiurgiem na czele.
Pokaz pracy warsztatowej odbędzie się we Wrocławskim Centrum Twórczości Dziecka przy ul. Kuźniczej 21a we Wrocławiu 23.06.2013r. (w niedzielę) o godz. 19.30.
Organizatorami przedsięwzięcia są: Wrocławski Teatr Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego, Fundacja Pantomima oraz Wrocławskie Centrum Twórczości Dziecka.
Bilety 10zł. Prosimy o dokonanie wcześniejszych rezerwacji – szczegóły na: http://www.wctd.wroclaw.pl/rezerwacje-i-cennik
Obsada:
Józio – Filip Lorent Fijał
Ojciec – Bartosz Kościelniak
Matka – Elżbieta Aleksandrowicz
Adela – Dorota Sobieraj
Dziewczynki, Modelki – Magdalena Młynarczyk, Katarzyna Łuczyńska
Kuzyn Emil – Hubert Skonieczka
Łucja – Aleksandra Dolińska
Ciotka Agata – Patrycja Neumann
[1] Bruno Schulz: Exposé o “Sklepach cynamonowych”, cyt. za: Jerzy Jarzębski, Wstęp. W: Bruno Schulz: Opowiadania; Wybór esejów i listów. Wrocław−Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1998. s. XXIII−XXIV. Tekst, przełożony z języka niemieckiego przez Jerzego Ficowskiego, dostępny jest w serwisie internetowym poświęconym twórczości Brunona Schulza: brunoschulz.org.
[2] Ibidem